Τα λεμφώματα στις περισσότερες περιπτώσεις, ακόμη και στα πρώιμα στάδια, είναι συστηματικά νοσήματα. Η ακτινοθεραπεία, παρόλο που αποτελεί τοπική θεραπεία, λόγω της εντυπωσιακής ακτινοευαισθησίας των λεμφωμάτων, παραμένει σημαντικός θεραπευτικός παράγων, τόσο στις ήπιες όσο και στις επιθετικές μορφές λεμφωμάτων. Τα πρώιμα στάδια μη επιθετικών λεμφωμάτων σταδίου Ι μπορούν να θεραπευτούν μόνο με ακτινοθεραπεία. Τα πρώιμα στάδια λεμφωμάτων ενδιαμέσου βαθμού κακοήθειας ωφελούνται από τη συνδυασμένη χημειο- και ακτινοθεραπευτική αγωγή. Χαμηλές δόσεις ακτινοθεραπείας μπορούν επίσης να ελέγξουν εξωλεμφαδενικά λεμφώματα, όπως αυτά που αναπτύσσονται στο λεμφικό ιστό του βλεννογόνου του γαστρεντερικού σωλήνα. Σε προχωρημένα στάδια, επίσης, η ακτινοθεραπεία της τοπικά εκτεταμένης νόσου προσφέρει θεραπευτικό πλεονέκτημα, όπως και στα εξωλεμφαδενικά λεμφώματα.
Στη νόσο Hodgkin στα πρώιμα στάδια της νόσου η περιορισμένης έκτασης ακτινοβολία και ο συνδυασμός της με μειωμένες δόσεις χημειοθεραπείας, φαίνεται ότι είναι θεραπευτικά επαρκής. Επίσης, σε περιπτώσεις που η νόσος εμφανίζεται με ογκώδη λεμφαδενοπάθεια, η προσθήκη της ακτινοθεραπείας επιφέρει σαφώς καλύτερα αποτελέσματα στον έλεγχο της νόσου και της τοπικής υποτροπής.
