Ο καρκίνος στο παχύ έντερο είναι η δεύτερη πιο συχνή αιτία θανάτου από καρκίνο στις ΗΠΑ. Οι μισές από τις νέες διαγνώσεις καρκίνου αφορούν σε άτομα ηλικίας κάτω των 66 ετών. Ο καρκίνος του ορθού αντιπροσωπεύει σχεδόν το ένα τρίτο των καρκίνων του παχέος εντέρου: εκτιμάται ότι 43.340 ενήλικες θα διαγνωστούν με καρκίνο του ορθού το 2020. Καθώς ο καρκίνος του ορθού γίνεται περισσότερο ασθένεια νεότερων ενηλίκων, η μακροχρόνια επιβίωση και η ποιότητα ζωής γίνονται ακόμη πιο σημαντικά.
Η Αμερικανική Εταιρεία Ακτινοθεραπευτικής Ογκολογίας (ASTRO) δημοσίευσε στο περιοδικό Practical Radiation Oncology νέες οδηγίες για τη θεραπεία ασθενών με τοπικά προχωρημένο καρκίνο του ορθού, αντικαθιστώντας τις οδηγίες του ASTRO 2016. Οι νέες συστάσεις αφορούν στην εξατομικευμένη επιλογή του ασθενούς για ακτινοθεραπεία, στον τρόπο παροχής ακτινοθεραπειών της πυέλου και στις άλλες διαθέσιμες επιλογές για μη χειρουργική αντιμετώπιση του τοπικά προχωρημένου καρκίνου του ορθού όπως και στην καθοδήγηση της μετέπειτα παρακολούθησης. Ειδικότερα, συνιστάται προεγχειρητική ακτινοθεραπεία σε ασθενείς με καρκίνο του ορθού κλινικού σταδίου ΙΙ-ΙΙΙ προκειμένου να μειωθεί ο κίνδυνος τοπικοπεριοχικής υποτροπής.
Ο ασθενής με τοπικά προχωρημένο καρκίνο του ορθού πρέπει να υποβάλλεται σε ακτινοθεραπεία πριν και όχι μετά τη χειρουργική επέμβαση ενώ μπορεί να παραλειφθεί μόνο σε ορισμένους ασθενείς με χαμηλό κίνδυνο επανεμφάνισης νόσου, εφόσον το αποφασίσει η πολυεπιστημονική ομάδα φροντίδας. Η κλινική σταδιοποίηση, με φυσική εξέταση και μαγνητική τομογραφία πυέλου, είναι κρίσιμη για να προσδιοριστούν οι ασθενείς που πρέπει να λάβουν προεγχειρητική ακτινοθεραπεία.
Στις νέες συστάσεις περιλαμβάνεται και ο τρόπος ενσωμάτωσης της χημειοθεραπείας στο θεραπευτικό πλάνο, για ασθενείς που διατρέχουν υψηλό κίνδυνο επανεμφάνισης της νόσου, οι οποίοι που πιθανότατα θα επωφεληθούν από την πρόσθετη θεραπεία στο πλαίσιο μιας συνολικής προεγχειρητικής θεραπευτικής προσέγγισης. Οι συστάσεις αφορούν και σε άλλα ζητήματα προσδιορισμού της αλληλουχίας και των χρονικών πλαισίων για την ακτινοβολία, τη χημειοθεραπεία και τη χειρουργική επέμβαση: δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στην ανεκτικότητα της θεραπείας και στην πιθανή υποσταδιοποίηση της νόσου. Όπως επισημαίνεται, η εξατομικευμένη επιλογή θεραπείας, πρέπει να γίνεται με βάση την φυσική κατάσταση του ασθενούς, αλλά και τις προσωπικές του επιθυμίες.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει το πραγματικό αντίκτυπο που θα επιφέρει η πανδημία του COVID-19, όχι μόνο στη σωστή εφαρμογή των κατευθυντήριων οδηγιών αλλά και στην ίδια τη συχνότητα εμφάνισης του τοπικά προχωρημένου καρκίνου του ορθού. Εκτιμάται ότι ενδεχομένως θα μειωθούν οι ασθενείς που προσέχονται για προσυμπτωματικό έλεγχο, με αποτέλεσμα να μειωθεί ο αριθμός των ασθενών, που θα μπορούν να λάβουν την κατάλληλη θεραπεία όταν η ασθένειά τους είναι πιο διαχειρίσιμη. Αν αυτό συμβεί και αυξηθούν οι ασθενείς με πιο προχωρημένη νόσο, τότε οι οδηγίες που αφορούν στη θεραπεία ατόμων υψηλού κινδύνου, θα είναι ακόμη πιο σημαντικές.
